Borrowed from Russian эпиде́мия (epidémija), from Latin epidemia, from Ancient Greek ἐπιδήμιος (epidḗmios).
эпидемия • (épidemiä)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | эпидемия (épidemiä) | эпидемиялар (épidemiälar) |
genitive | эпидемияның (épidemiänyñ) | эпидемиялардың (épidemiälardyñ) |
dative | эпидемияға (épidemiäğa) | эпидемияларға (épidemiälarğa) |
accusative | эпидемияны (épidemiäny) | эпидемияларды (épidemiälardy) |
locative | эпидемияда (épidemiäda) | эпидемияларда (épidemiälarda) |
ablative | эпидемиядан (épidemiädan) | эпидемиялардан (épidemiälardan) |
instrumental | эпидемиямен (épidemiämen) | эпидемиялармен (épidemiälarmen) |
эпиде́мия • (epidémija) f inan (genitive эпиде́мии, nominative plural эпиде́мии, genitive plural эпиде́мий)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | эпиде́мия epidémija |
эпиде́мии epidémii |
genitive | эпиде́мии epidémii |
эпиде́мий epidémij |
dative | эпиде́мии epidémii |
эпиде́миям epidémijam |
accusative | эпиде́мию epidémiju |
эпиде́мии epidémii |
instrumental | эпиде́мией, эпиде́миею epidémijej, epidémijeju |
эпиде́миями epidémijami |
prepositional | эпиде́мии epidémii |
эпиде́миях epidémijax |