From іди́лія (idýlija) + -і́чний (-íčnyj). Compare Russian идилли́ческий (idillíčeskij), Belarusian ідылі́чны (idylíčny), Polish idylliczny.
ідилі́чний • (idylíčnyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | ідилі́чний idylíčnyj |
ідилі́чне idylíčne |
ідилі́чна idylíčna |
ідилі́чні idylíčni | |
genitive | ідилі́чного idylíčnoho |
ідилі́чної idylíčnoji |
ідилі́чних idylíčnyx | ||
dative | ідилі́чному idylíčnomu |
ідилі́чній idylíčnij |
ідилі́чним idylíčnym | ||
accusative | animate | ідилі́чного idylíčnoho |
ідилі́чне idylíčne |
ідилі́чну idylíčnu |
ідилі́чних idylíčnyx |
inanimate | ідилі́чний idylíčnyj |
ідилі́чні idylíčni | |||
instrumental | ідилі́чним idylíčnym |
ідилі́чною idylíčnoju |
ідилі́чними idylíčnymy | ||
locative | ідилі́чному, ідилі́чнім idylíčnomu, idylíčnim |
ідилі́чній idylíčnij |
ідилі́чних idylíčnyx | ||
vocative | ідилі́чний idylíčnyj |
ідилі́чне idylíčne |
ідилі́чна idylíčna |
ідилі́чні idylíčni |