Borrowed from English interviewer.
інтерв'юе́р • (intervʺjuér) m pers (genitive інтерв'юе́ра, nominative plural інтерв'юе́ри, genitive plural інтерв'юе́рів, feminine інтерв'юе́рка)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | інтерв'юе́р intervʺjuér |
інтерв'юе́ри intervʺjuéry |
genitive | інтерв'юе́ра intervʺjuéra |
інтерв'юе́рів intervʺjuériv |
dative | інтерв'юе́рові, інтерв'юе́ру intervʺjuérovi, intervʺjuéru |
інтерв'юе́рам intervʺjuéram |
accusative | інтерв'юе́ра intervʺjuéra |
інтерв'юе́рів intervʺjuériv |
instrumental | інтерв'юе́ром intervʺjuérom |
інтерв'юе́рами intervʺjuéramy |
locative | інтерв'юе́рові, інтерв'юе́рі intervʺjuérovi, intervʺjuéri |
інтерв'юе́рах intervʺjuérax |
vocative | інтерв'юе́ре intervʺjuére |
інтерв'юе́ри intervʺjuéry |