Borrowed from French intime + -ний (-nyj), from Latin intimus. Compare Russian инти́мный (intímnyj), Belarusian інты́мны (intýmny), Polish intymny.
інти́мний • (intýmnyj) (adverb інти́мно, abstract noun інти́мність)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | інти́мний intýmnyj |
інти́мне intýmne |
інти́мна intýmna |
інти́мні intýmni | |
genitive | інти́много intýmnoho |
інти́мної intýmnoji |
інти́мних intýmnyx | ||
dative | інти́мному intýmnomu |
інти́мній intýmnij |
інти́мним intýmnym | ||
accusative | animate | інти́много intýmnoho |
інти́мне intýmne |
інти́мну intýmnu |
інти́мних intýmnyx |
inanimate | інти́мний intýmnyj |
інти́мні intýmni | |||
instrumental | інти́мним intýmnym |
інти́мною intýmnoju |
інти́мними intýmnymy | ||
locative | інти́мному, інти́мнім intýmnomu, intýmnim |
інти́мній intýmnij |
інти́мних intýmnyx | ||
vocative | інти́мний intýmnyj |
інти́мне intýmne |
інти́мна intýmna |
інти́мні intýmni |