ґру́нтик • (grúntyk) m inan (genitive ґру́нтика, nominative plural ґру́нтики, genitive plural ґру́нтиків)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ґру́нтик grúntyk |
ґру́нтики grúntyky |
genitive | ґру́нтика grúntyka |
ґру́нтиків grúntykiv |
dative | ґру́нтикові, ґру́нтику grúntykovi, grúntyku |
ґру́нтикам grúntykam |
accusative | ґру́нтик grúntyk |
ґру́нтики grúntyky |
instrumental | ґру́нтиком grúntykom |
ґру́нтиками grúntykamy |
locative | ґру́нтику grúntyku |
ґру́нтиках grúntykax |
vocative | ґру́нтику grúntyku |
ґру́нтики grúntyky |