From Persian قهرمان (“champion, hero”).
қаһарман • (qaharman)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | қаһарман (qaharman) | қаһармандар (qaharmandar) |
| genitive | қаһарманның (qaharmannyñ) | қаһармандардың (qaharmandardyñ) |
| dative | қаһарманға (qaharmanğa) | қаһармандарға (qaharmandarğa) |
| accusative | қаһарманды (qaharmandy) | қаһармандарды (qaharmandardy) |
| locative | қаһарманда (qaharmanda) | қаһармандарда (qaharmandarda) |
| ablative | қаһарманнан (qaharmannan) | қаһармандардан (qaharmandardan) |
| instrumental | қаһарманмен (qaharmanmen) | қаһармандармен (qaharmandarmen) |