Inherited from Proto-Turkic *sipürge, from Proto-Turkic *sipür- (“to sweep”), with unexplained addition of -т (-t).
һепертке • (hepertke)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | һепертке (hepertke) | һеперткеләр (hepertkelər) |
definite genitive | һеперткенең (hepertkeneñ) | һеперткеләрҙең (hepertkelərźeñ) |
dative | һеперткегә (hepertkegə) | һеперткеләргә (hepertkelərgə) |
definite accusative | һеперткене (hepertkene) | һеперткеләрҙе (hepertkelərźe) |
locative | һеперткелә (hepertkelə) | һеперткеләрҙә (hepertkelərźə) |
ablative | һеперткенән (hepertkenən) | һеперткеләрҙән (hepertkelərźən) |