Կոպենհագեն • (Kopenhagen)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Կոպենհագեն (Kopenhagen) | |||
dative | Կոպենհագենի (Kopenhageni) | |||
ablative | Կոպենհագենից (Kopenhagenicʻ) | |||
instrumental | Կոպենհագենով (Kopenhagenov) | |||
locative | Կոպենհագենում (Kopenhagenum) | |||
definite forms | ||||
nominative | Կոպենհագենը/Կոպենհագենն (Kopenhagenə/Kopenhagenn) | |||
dative | Կոպենհագենին (Kopenhagenin) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | Կոպենհագենս (Kopenhagens) | |||
dative | Կոպենհագենիս (Kopenhagenis) | |||
ablative | Կոպենհագենիցս (Kopenhagenicʻs) | |||
instrumental | Կոպենհագենովս (Kopenhagenovs) | |||
locative | Կոպենհագենումս (Kopenhagenums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | Կոպենհագենդ (Kopenhagend) | |||
dative | Կոպենհագենիդ (Kopenhagenid) | |||
ablative | Կոպենհագենիցդ (Kopenhagenicʻd) | |||
instrumental | Կոպենհագենովդ (Kopenhagenovd) | |||
locative | Կոպենհագենումդ (Kopenhagenumd) |