From Ancient Greek Ναρσῆς (Narsês). See Ներսեհ (Nerseh) for more.
Ներսէս • (Nersēs)
singular (uncountable) | |
---|---|
nominative | Ներսէս (Nersēs) |
genitive | Ներսեսի (Nersesi) |
dative | Ներսեսի (Nersesi) |
accusative | Ներսէս (Nersēs) |
ablative | Ներսեսէ (Nersesē) |
instrumental | Ներսեսիւ (Nersesiw) |
locative | Ներսեսի (Nersesi) |
singular (uncountable) | |
---|---|
nominative | Ներսէս (Nersēs) |
genitive | Ներսիսի (Nersisi) |
dative | Ներսիսի (Nersisi) |
accusative | Ներսէս (Nersēs) |
ablative | Ներսիսէ (Nersisē) |
instrumental | Ներսիսիւ (Nersisiw) |
locative | Ներսիսի (Nersisi) |