From առոգանեմ (aṙoganem) + -ութիւն (-utʻiwn).
առոգանութիւն • (aṙoganutʻiwn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | առոգանութիւն (aṙoganutʻiwn) | առոգանութիւնք (aṙoganutʻiwnkʻ) | |
genitive | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
dative | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
accusative | առոգանութիւն (aṙoganutʻiwn) | առոգանութիւնս (aṙoganutʻiwns) | |
ablative | առոգանութէնէ (aṙoganutʻēnē) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
instrumental | առոգանութէամբ (aṙoganutʻēamb) | առոգանութէամբք (aṙoganutʻēambkʻ) | |
locative | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութիւնս (aṙoganutʻiwns) |
From առոգանեմ (aṙoganem) + -ութիւն (-utʻiwn).
առոգանութիւն • (aṙoganutʻiwn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | առոգանութիւն (aṙoganutʻiwn) | առոգանութիւնք (aṙoganutʻiwnkʻ) | |
genitive | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
dative | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
accusative | առոգանութիւն (aṙoganutʻiwn) | առոգանութիւնս (aṙoganutʻiwns) | |
ablative | առոգանութէնէ (aṙoganutʻēnē) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
instrumental | առոգանութէամբ (aṙoganutʻēamb) | առոգանութէամբք (aṙoganutʻēambkʻ) | |
locative | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութիւնս (aṙoganutʻiwns) |