արի (ari) + -ութիւն (-utʻiwn)
արիութիւն • (ariutʻiwn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | արիութիւն (ariutʻiwn) | արիութիւնք (ariutʻiwnkʻ) | |
genitive | արիութեան (ariutʻean) | արիութեանց (ariutʻeancʻ) | |
dative | արիութեան (ariutʻean) | արիութեանց (ariutʻeancʻ) | |
accusative | արիութիւն (ariutʻiwn) | արիութիւնս (ariutʻiwns) | |
ablative | արիութենէ (ariutʻenē) | արիութեանց (ariutʻeancʻ) | |
instrumental | արիութեամբ (ariutʻeamb) | արիութեամբք (ariutʻeambkʻ) | |
locative | արիութեան (ariutʻean) | արիութիւնս (ariutʻiwns) |