From աւետ (awet) + -արան (-aran).
աւետարան • (awetaran)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | աւետարան (awetaran) | աւետարանք (awetarankʻ) |
genitive | աւետարանի (awetarani) | աւետարանաց (awetaranacʻ) |
dative | աւետարանի (awetarani) | աւետարանաց (awetaranacʻ) |
accusative | աւետարան (awetaran) | աւետարանս (awetarans) |
ablative | աւետարանէ (awetaranē) | աւետարանաց (awetaranacʻ) |
instrumental | աւետարանաւ (awetaranaw) | աւետարանաւք = աւետարանօք (awetaranawkʻ = awetaranōkʻ) |
locative | աւետարանի (awetarani) | աւետարանս (awetarans) |