From ըմբշամարտ (əmbšamart) + -ութիւն (-utʻiwn).
ըմբշամարտութիւն • (əmbšamartutʻiwn)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ըմբշամարտութիւն (əmbšamartutʻiwn) | ըմբշամարտութիւնք (əmbšamartutʻiwnkʻ) |
genitive | ըմբշամարտութեան (əmbšamartutʻean) | ըմբշամարտութեանց (əmbšamartutʻeancʻ) |
dative | ըմբշամարտութեան (əmbšamartutʻean) | ըմբշամարտութեանց (əmbšamartutʻeancʻ) |
accusative | ըմբշամարտութիւն (əmbšamartutʻiwn) | ըմբշամարտութիւնս (əmbšamartutʻiwns) |
ablative | ըմբշամարտութենէ (əmbšamartutʻenē) | ըմբշամարտութեանց (əmbšamartutʻeancʻ) |
instrumental | ըմբշամարտութեամբ (əmbšamartutʻeamb) | ըմբշամարտութեամբք (əmbšamartutʻeambkʻ) |
locative | ըմբշամարտութեան (əmbšamartutʻean) | ըմբշամարտութիւնս (əmbšamartutʻiwns) |