Learned borrowing from Old Armenian խորդ (xord).
խորդ • (xord)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | խորդ (xord) | խորդեր (xorder) | ||
dative | խորդի (xordi) | խորդերի (xorderi) | ||
ablative | խորդից (xordicʻ) | խորդերից (xordericʻ) | ||
instrumental | խորդով (xordov) | խորդերով (xorderov) | ||
locative | — | — | ||
definite forms | ||||
nominative | խորդը/խորդն (xordə/xordn) | խորդերը/խորդերն (xorderə/xordern) | ||
dative | խորդին (xordin) | խորդերին (xorderin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | խորդս (xords) | խորդերս (xorders) | ||
dative | խորդիս (xordis) | խորդերիս (xorderis) | ||
ablative | խորդիցս (xordicʻs) | խորդերիցս (xordericʻs) | ||
instrumental | խորդովս (xordovs) | խորդերովս (xorderovs) | ||
locative | — | — | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | խորդդ (xordd) | խորդերդ (xorderd) | ||
dative | խորդիդ (xordid) | խորդերիդ (xorderid) | ||
ablative | խորդիցդ (xordicʻd) | խորդերիցդ (xordericʻd) | ||
instrumental | խորդովդ (xordovd) | խորդերովդ (xorderovd) | ||
locative | — | — |
The origin is uncertain. According to J̌ahukyan, perhaps of imitative origin, connected with the onomatopoeic verb խորդամ (xordam, “to snore; to snort”).
խորդ • (xord)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | խորդ (xord) | խորդք (xordkʻ) | |
genitive | խորդու (xordu) | խորդուց (xorducʻ) | |
dative | խորդու (xordu) | խորդուց (xorducʻ) | |
accusative | խորդ (xord) | խորդս (xords) | |
ablative | խորդէ (xordē) | խորդուց (xorducʻ) | |
instrumental | խորդու (xordu) | խորդուք (xordukʻ) | |
locative | խորդու (xordu) | խորդս (xords) | |
post-classical |