From խրամատ (xramat) + -ութիւն (-utʻiwn).
խրամատութիւն • (xramatutʻiwn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | խրամատութիւն (xramatutʻiwn) | խրամատութիւնք (xramatutʻiwnkʻ) | |
genitive | խրամատութեան (xramatutʻean) | խրամատութեանց (xramatutʻeancʻ) | |
dative | խրամատութեան (xramatutʻean) | խրամատութեանց (xramatutʻeancʻ) | |
accusative | խրամատութիւն (xramatutʻiwn) | խրամատութիւնս (xramatutʻiwns) | |
ablative | խրամատութենէ (xramatutʻenē) | խրամատութեանց (xramatutʻeancʻ) | |
instrumental | խրամատութեամբ (xramatutʻeamb) | խրամատութեամբք (xramatutʻeambkʻ) | |
locative | խրամատութեան (xramatutʻean) | խրամատութիւնս (xramatutʻiwns) |