կիրակէ • (kirakē)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | կիրակէ (kirakē) | կիրակէք (kirakēkʻ) |
genitive | կիրակէի (kirakēi) | կիրակէից (kirakēicʻ) |
dative | կիրակէի (kirakēi) | կիրակէից (kirakēicʻ) |
accusative | կիրակէ (kirakē) | կիրակէս (kirakēs) |
ablative | կիրակէէ (kirakēē) | կիրակէից (kirakēicʻ) |
instrumental | կիրակէիւ (kirakēiw) | կիրակէիւք (kirakēiwkʻ) |
locative | կիրակէի (kirakēi) | կիրակէս (kirakēs) |