կիրակէ • (kirakē)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կիրակէ (kirakē) | կիրակէք (kirakēkʻ) | |
genitive | կիրակէի (kirakēi) | կիրակէից (kirakēicʻ) | |
dative | կիրակէի (kirakēi) | կիրակէից (kirakēicʻ) | |
accusative | կիրակէ (kirakē) | կիրակէս (kirakēs) | |
ablative | կիրակէէ (kirakēē) | կիրակէից (kirakēicʻ) | |
instrumental | կիրակէիւ (kirakēiw) | կիրակէիւք (kirakēiwkʻ) | |
locative | կիրակէի (kirakēi) | կիրակէս (kirakēs) |