Learned borrowing from Old Armenian կոն (kon).
կոն • (kon)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | կոն (kon) | կոներ (koner) | ||
dative | կոնի (koni) | կոների (koneri) | ||
ablative | կոնից (konicʻ) | կոներից (konericʻ) | ||
instrumental | կոնով (konov) | կոներով (konerov) | ||
locative | կոնում (konum) | կոներում (konerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | կոնը/կոնն (konə/konn) | կոները/կոներն (konerə/konern) | ||
dative | կոնին (konin) | կոներին (konerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | կոնս (kons) | կոներս (koners) | ||
dative | կոնիս (konis) | կոներիս (koneris) | ||
ablative | կոնիցս (konicʻs) | կոներիցս (konericʻs) | ||
instrumental | կոնովս (konovs) | կոներովս (konerovs) | ||
locative | կոնումս (konums) | կոներումս (konerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | կոնդ (kond) | կոներդ (konerd) | ||
dative | կոնիդ (konid) | կոներիդ (konerid) | ||
ablative | կոնիցդ (konicʻd) | կոներիցդ (konericʻd) | ||
instrumental | կոնովդ (konovd) | կոներովդ (konerovd) | ||
locative | կոնումդ (konumd) | կոներումդ (konerumd) |
From Ancient Greek κῶνος (kônos).
կոն • (kon)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կոն (kon) | կոնք (konkʻ) | |
genitive | կոնի (koni) | ? | |
dative | կոնի (koni) | ? | |
accusative | կոն (kon) | կոնս (kons) | |
ablative | կոնէ (konē) | ? | |
instrumental | ? | ? | |
locative | կոնի (koni) | կոնս (kons) | |
the instrumental singular and the genitive/dative/instrumental plural are not attested, which does not allow determining whether the word followed an i-type or an i-a-type declension |