Developed from կրուկն (krukn) by the anticipation of the nasal.
կրունկն • (krunkn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կրունկն (krunkn) | կրնկունք (krnkunkʻ) | |
genitive | կրնկան (krnkan) | կրնկանց (krnkancʻ) | |
dative | կրնկան (krnkan) | կրնկանց (krnkancʻ) | |
accusative | կրունկն (krunkn) | կրնկունս (krnkuns) | |
ablative | կրնկանէ (krnkanē) | կրնկանց (krnkancʻ) | |
instrumental | կրնկամբ (krnkamb) | կրնկամբք (krnkambkʻ) | |
locative | կրնկան (krnkan) | կրնկունս (krnkuns) |