From Ancient Greek αἱρεσιώτης (hairesiṓtēs, “member of a sect”) + -ք (-kʻ).
հերեսիովտք • (heresiovtkʻ) pl
plural only (plurale tantum) | |
---|---|
nominative | հերեսիովտք (heresiovtkʻ) |
genitive | հերեսիովտաց (heresiovtacʻ) |
dative | հերեսիովտաց (heresiovtacʻ) |
accusative | հերեսիովտս (heresiovts) |
ablative | հերեսիովտաց (heresiovtacʻ) |
instrumental | հերեսիովտաւք = հերեսիովտօք (heresiovtawkʻ = heresiovtōkʻ) |
locative | հերեսիովտս (heresiovts) |
plural only (plurale tantum) | |
---|---|
nominative | հերեսիովտք (heresiovtkʻ) |
genitive | հերեսիովտից (heresiovticʻ) |
dative | հերեսիովտից (heresiovticʻ) |
accusative | հերեսիովտս (heresiovts) |
ablative | հերեսիովտից (heresiovticʻ) |
instrumental | հերեսիովտիւք (heresiovtiwkʻ) |
locative | հերեսիովտս (heresiovts) |