From հիւպատ (hiwpat) + -ութիւն (-utʻiwn).
հիւպատութիւն • (hiwpatutʻiwn)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | հիւպատութիւն (hiwpatutʻiwn) | հիւպատութիւնք (hiwpatutʻiwnkʻ) |
genitive | հիւպատութեան (hiwpatutʻean) | հիւպատութեանց (hiwpatutʻeancʻ) |
dative | հիւպատութեան (hiwpatutʻean) | հիւպատութեանց (hiwpatutʻeancʻ) |
accusative | հիւպատութիւն (hiwpatutʻiwn) | հիւպատութիւնս (hiwpatutʻiwns) |
ablative | հիւպատութենէ (hiwpatutʻenē) | հիւպատութեանց (hiwpatutʻeancʻ) |
instrumental | հիւպատութեամբ (hiwpatutʻeamb) | հիւպատութեամբք (hiwpatutʻeambkʻ) |
locative | հիւպատութեան (hiwpatutʻean) | հիւպատութիւնս (hiwpatutʻiwns) |