միացեալ • (miacʻeal)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | միացեալ (miacʻeal) | միացեալք (miacʻealkʻ) | |
genitive | միացելոյ (miacʻeloy) | միացելոց (miacʻelocʻ) | |
dative | միացելոյ (miacʻeloy) | միացելոց (miacʻelocʻ) | |
accusative | միացեալ (miacʻeal) | միացեալս (miacʻeals) | |
ablative | միացելոյ (miacʻeloy) | միացելոց (miacʻelocʻ) | |
instrumental | միացելով (miacʻelov) | միացելովք (miacʻelovkʻ) | |
locative | միացեալ (miacʻeal) | միացեալս (miacʻeals) |