From Old Armenian պինչ (pinčʻ).
պինչ • (pinčʻ)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | պինչ (pinčʻ) | պնչեր (pnčʻer) | ||
dative | պնչի (pnčʻi) | պնչերի (pnčʻeri) | ||
ablative | պնչից (pnčʻicʻ) | պնչերից (pnčʻericʻ) | ||
instrumental | պնչով (pnčʻov) | պնչերով (pnčʻerov) | ||
locative | պնչում (pnčʻum) | պնչերում (pnčʻerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | պինչը/պինչն (pinčʻə/pinčʻn) | պնչերը/պնչերն (pnčʻerə/pnčʻern) | ||
dative | պնչին (pnčʻin) | պնչերին (pnčʻerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | պինչս (pinčʻs) | պնչերս (pnčʻers) | ||
dative | պնչիս (pnčʻis) | պնչերիս (pnčʻeris) | ||
ablative | պնչիցս (pnčʻicʻs) | պնչերիցս (pnčʻericʻs) | ||
instrumental | պնչովս (pnčʻovs) | պնչերովս (pnčʻerovs) | ||
locative | պնչումս (pnčʻums) | պնչերումս (pnčʻerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | պինչդ (pinčʻd) | պնչերդ (pnčʻerd) | ||
dative | պնչիդ (pnčʻid) | պնչերիդ (pnčʻerid) | ||
ablative | պնչիցդ (pnčʻicʻd) | պնչերիցդ (pnčʻericʻd) | ||
instrumental | պնչովդ (pnčʻovd) | պնչերովդ (pnčʻerovd) | ||
locative | պնչումդ (pnčʻumd) | պնչերումդ (pnčʻerumd) |
The origin is uncertain. Compare similar words in other languages: Georgian პინჩვი (ṗinčvi, “nostrils”), Ossetian фындз (fynʒ, “nose”), Abkhaz а-ҧынҵа (a-pəncʼa, “nose”), Kabardian фӏыншэ (fʼənšɛ, “palate”), Egyptian fnḏ (“nose”). According to Hübschmann, the Caucasian words are borrowed from Armenian,[1] which would fit if the final syllable -vi in Georgian პინჩვი (ṗinčvi, “nostrils”) reflects the Armenian dual number found in պինչ-վը-ներ (pinčʻ-və-ner) of the Erzurum dialect.[2]
պինչ • (pinčʻ)