From ստամբակ (stambak) + -ութիւն (-utʻiwn).
ստամբակութիւն • (stambakutʻiwn)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ստամբակութիւն (stambakutʻiwn) | ստամբակութիւնք (stambakutʻiwnkʻ) |
| genitive | ստամբակութեան (stambakutʻean) | ստամբակութեանց (stambakutʻeancʻ) |
| dative | ստամբակութեան (stambakutʻean) | ստամբակութեանց (stambakutʻeancʻ) |
| accusative | ստամբակութիւն (stambakutʻiwn) | ստամբակութիւնս (stambakutʻiwns) |
| ablative | ստամբակութենէ (stambakutʻenē) | ստամբակութեանց (stambakutʻeancʻ) |
| instrumental | ստամբակութեամբ (stambakutʻeamb) | ստամբակութեամբք (stambakutʻeambkʻ) |
| locative | ստամբակութեան (stambakutʻean) | ստամբակութիւնս (stambakutʻiwns) |