From Proto-Indo-European *domu-, from *dṓm (“house”) + տէր (tēr, “lord”). See տուն (tun) for more.
տանուտէր • (tanutēr)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | տանուտէր (tanutēr) | տանուտեարք (tanutearkʻ) | |
genitive | տանուտեառն (tanuteaṙn) | տանուտեարց, տանուտերանց (tanutearcʻ, tanuterancʻ) | |
dative | տանուտեառն (tanuteaṙn) | տանուտեարց, տանուտերանց (tanutearcʻ, tanuterancʻ) | |
accusative | տանուտէր (tanutēr) | տանուտեարս (tanutears) | |
ablative | տանուտեառնէ (tanuteaṙnē) | տանուտեարց, տանուտերանց (tanutearcʻ, tanuterancʻ) | |
instrumental | տանուտերամբ (tanuteramb) | տանուտերամբք (tanuterambkʻ) | |
locative | տանուտեառն (tanuteaṙn) | տանուտեարս (tanutears) |
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | տանուտէր (tanutēr) | տանուտէրք (tanutērkʻ) | |
genitive | տանուտերի (tanuteri) | տանուտերաց (tanuteracʻ) | |
dative | տանուտերի (tanuteri) | տանուտերաց (tanuteracʻ) | |
accusative | տանուտէր (tanutēr) | տանուտէրս (tanutērs) | |
ablative | տանուտերէ (tanuterē) | տանուտերաց (tanuteracʻ) | |
instrumental | տանուտերաւ (tanuteraw) | տանուտերաւք = տանուտերօք (tanuterawkʻ = tanuterōkʻ) | |
locative | տանուտերի (tanuteri) | տանուտէրս (tanutērs) |