փառասէր (pʻaṙasēr) + -ութիւն (-utʻiwn)
փառասիրութիւն • (pʻaṙasirutʻiwn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | փառասիրութիւն (pʻaṙasirutʻiwn) | փառասիրութիւնք (pʻaṙasirutʻiwnkʻ) | |
genitive | փառասիրութեան (pʻaṙasirutʻean) | փառասիրութեանց (pʻaṙasirutʻeancʻ) | |
dative | փառասիրութեան (pʻaṙasirutʻean) | փառասիրութեանց (pʻaṙasirutʻeancʻ) | |
accusative | փառասիրութիւն (pʻaṙasirutʻiwn) | փառասիրութիւնս (pʻaṙasirutʻiwns) | |
ablative | փառասիրութենէ (pʻaṙasirutʻenē) | փառասիրութեանց (pʻaṙasirutʻeancʻ) | |
instrumental | փառասիրութեամբ (pʻaṙasirutʻeamb) | փառասիրութեամբք (pʻaṙasirutʻeambkʻ) | |
locative | փառասիրութեան (pʻaṙasirutʻean) | փառասիրութիւնս (pʻaṙasirutʻiwns) |