Root |
---|
ه و ر (h w r) |
2 terms |
اِنْهَارَ • (inhāra) VII (non-past يَنْهَارُ (yanhāru), verbal noun اِنْهِيَار (inhiyār))
verbal noun الْمَصْدَر |
اِنْهِيَار inhiyār | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُنْهَار munhār | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | اِنْهَرْتُ inhartu |
اِنْهَرْتَ inharta |
اِنْهَارَ inhāra |
اِنْهَرْتُمَا inhartumā |
اِنْهَارَا inhārā |
اِنْهَرْنَا inharnā |
اِنْهَرْتُمْ inhartum |
اِنْهَارُوا inhārū | |||
f | اِنْهَرْتِ inharti |
اِنْهَارَتْ inhārat |
اِنْهَارَتَا inhāratā |
اِنْهَرْتُنَّ inhartunna |
اِنْهَرْنَ inharna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَنْهَارُ ʔanhāru |
تَنْهَارُ tanhāru |
يَنْهَارُ yanhāru |
تَنْهَارَانِ tanhārāni |
يَنْهَارَانِ yanhārāni |
نَنْهَارُ nanhāru |
تَنْهَارُونَ tanhārūna |
يَنْهَارُونَ yanhārūna | |||
f | تَنْهَارِينَ tanhārīna |
تَنْهَارُ tanhāru |
تَنْهَارَانِ tanhārāni |
تَنْهَرْنَ tanharna |
يَنْهَرْنَ yanharna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَنْهَارَ ʔanhāra |
تَنْهَارَ tanhāra |
يَنْهَارَ yanhāra |
تَنْهَارَا tanhārā |
يَنْهَارَا yanhārā |
نَنْهَارَ nanhāra |
تَنْهَارُوا tanhārū |
يَنْهَارُوا yanhārū | |||
f | تَنْهَارِي tanhārī |
تَنْهَارَ tanhāra |
تَنْهَارَا tanhārā |
تَنْهَرْنَ tanharna |
يَنْهَرْنَ yanharna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَنْهَرْ ʔanhar |
تَنْهَرْ tanhar |
يَنْهَرْ yanhar |
تَنْهَارَا tanhārā |
يَنْهَارَا yanhārā |
نَنْهَرْ nanhar |
تَنْهَارُوا tanhārū |
يَنْهَارُوا yanhārū | |||
f | تَنْهَارِي tanhārī |
تَنْهَرْ tanhar |
تَنْهَارَا tanhārā |
تَنْهَرْنَ tanharna |
يَنْهَرْنَ yanharna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِنْهَرْ inhar |
اِنْهَارَا inhārā |
اِنْهَارُوا inhārū |
||||||||
f | اِنْهَارِي inhārī |
اِنْهَرْنَ inharna |
Root |
---|
ه و ر |
1 term |
From Arabic اِنْهَارَ (inhāra).
انهار • (inhār) VII (present بنهار (binhār))
Conjugation of انهار (inhār) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | انهرت (inhart) | انهرت (inhart) | انهار (inhār) | انهرنا (inharna) | انهرتو (inhartu) | انهارو (inhāru) | |
f | انهرتي (inharti) | انهارت (inhārat) | ||||||
present | m | بنهار (banhār) | بتنهار (btinhār) | بنهار (binhār) | مننهار (mninhār) | بتنهارو (btinhāru) | بنهارو (binhāru) | |
f | بتنهاري (btinhāri) | بتنهار (btinhār) | ||||||
subjunctive | m | أنهار (ʔanhār) | تنهار (tinhār) | ينهار (yinhār) | ننهار (ninhār) | تنهارو (tinhāru) | ينهارو (yinhāru) | |
f | تنهاري (tinhāri) | تنهار (tinhār) | ||||||
imperative | m | انهار (inhār) | انهارو (inhāru) | |||||
f | انهاري (inhāri) |