Morphologically from the root و ه ج (w h j).
تَوَهَّجَ • (tawahhaja) V (non-past يَتَوَهَّجُ (yatawahhaju), verbal noun تَوَهُّج (tawahhuj))
verbal noun الْمَصْدَر |
تَوَهُّج tawahhuj | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُتَوَهِّج mutawahhij | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | تَوَهَّجْتُ tawahhajtu |
تَوَهَّجْتَ tawahhajta |
تَوَهَّجَ tawahhaja |
تَوَهَّجْتُمَا tawahhajtumā |
تَوَهَّجَا tawahhajā |
تَوَهَّجْنَا tawahhajnā |
تَوَهَّجْتُمْ tawahhajtum |
تَوَهَّجُوا tawahhajū | |||
f | تَوَهَّجْتِ tawahhajti |
تَوَهَّجَتْ tawahhajat |
تَوَهَّجَتَا tawahhajatā |
تَوَهَّجْتُنَّ tawahhajtunna |
تَوَهَّجْنَ tawahhajna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَتَوَهَّجُ ʔatawahhaju |
تَتَوَهَّجُ tatawahhaju |
يَتَوَهَّجُ yatawahhaju |
تَتَوَهَّجَانِ tatawahhajāni |
يَتَوَهَّجَانِ yatawahhajāni |
نَتَوَهَّجُ natawahhaju |
تَتَوَهَّجُونَ tatawahhajūna |
يَتَوَهَّجُونَ yatawahhajūna | |||
f | تَتَوَهَّجِينَ tatawahhajīna |
تَتَوَهَّجُ tatawahhaju |
تَتَوَهَّجَانِ tatawahhajāni |
تَتَوَهَّجْنَ tatawahhajna |
يَتَوَهَّجْنَ yatawahhajna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَتَوَهَّجَ ʔatawahhaja |
تَتَوَهَّجَ tatawahhaja |
يَتَوَهَّجَ yatawahhaja |
تَتَوَهَّجَا tatawahhajā |
يَتَوَهَّجَا yatawahhajā |
نَتَوَهَّجَ natawahhaja |
تَتَوَهَّجُوا tatawahhajū |
يَتَوَهَّجُوا yatawahhajū | |||
f | تَتَوَهَّجِي tatawahhajī |
تَتَوَهَّجَ tatawahhaja |
تَتَوَهَّجَا tatawahhajā |
تَتَوَهَّجْنَ tatawahhajna |
يَتَوَهَّجْنَ yatawahhajna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَتَوَهَّجْ ʔatawahhaj |
تَتَوَهَّجْ tatawahhaj |
يَتَوَهَّجْ yatawahhaj |
تَتَوَهَّجَا tatawahhajā |
يَتَوَهَّجَا yatawahhajā |
نَتَوَهَّجْ natawahhaj |
تَتَوَهَّجُوا tatawahhajū |
يَتَوَهَّجُوا yatawahhajū | |||
f | تَتَوَهَّجِي tatawahhajī |
تَتَوَهَّجْ tatawahhaj |
تَتَوَهَّجَا tatawahhajā |
تَتَوَهَّجْنَ tatawahhajna |
يَتَوَهَّجْنَ yatawahhajna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | تَوَهَّجْ tawahhaj |
تَوَهَّجَا tawahhajā |
تَوَهَّجُوا tawahhajū |
||||||||
f | تَوَهَّجِي tawahhajī |
تَوَهَّجْنَ tawahhajna |
تَوَهُّج • (tawahhuj) m