خبب

Hello, you have come here looking for the meaning of the word خبب. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word خبب, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say خبب in singular and plural. Everything you need to know about the word خبب you have here. The definition of the word خبب will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofخبب, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Arabic

Root
خ ب ب (ḵ b b)
2 terms

Verb

خَبَّبَ (ḵabbaba) II (non-past يُخَبِّبُ (yuḵabbibu), verbal noun تَخْبِيب (taḵbīb))

  1. to deceive, to seduce, to dupe

Conjugation

Conjugation of خَبَّبَ (II, sound, full passive, verbal noun تَخْبِيب)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَخْبِيب
taḵbīb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُخَبِّب
muḵabbib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُخَبَّب
muḵabbab
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خَبَّبْتُ
ḵabbabtu
خَبَّبْتَ
ḵabbabta
خَبَّبَ
ḵabbaba
خَبَّبْتُمَا
ḵabbabtumā
خَبَّبَا
ḵabbabā
خَبَّبْنَا
ḵabbabnā
خَبَّبْتُمْ
ḵabbabtum
خَبَّبُوا
ḵabbabū
f خَبَّبْتِ
ḵabbabti
خَبَّبَتْ
ḵabbabat
خَبَّبَتَا
ḵabbabatā
خَبَّبْتُنَّ
ḵabbabtunna
خَبَّبْنَ
ḵabbabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخَبِّبُ
ʔuḵabbibu
تُخَبِّبُ
tuḵabbibu
يُخَبِّبُ
yuḵabbibu
تُخَبِّبَانِ
tuḵabbibāni
يُخَبِّبَانِ
yuḵabbibāni
نُخَبِّبُ
nuḵabbibu
تُخَبِّبُونَ
tuḵabbibūna
يُخَبِّبُونَ
yuḵabbibūna
f تُخَبِّبِينَ
tuḵabbibīna
تُخَبِّبُ
tuḵabbibu
تُخَبِّبَانِ
tuḵabbibāni
تُخَبِّبْنَ
tuḵabbibna
يُخَبِّبْنَ
yuḵabbibna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخَبِّبَ
ʔuḵabbiba
تُخَبِّبَ
tuḵabbiba
يُخَبِّبَ
yuḵabbiba
تُخَبِّبَا
tuḵabbibā
يُخَبِّبَا
yuḵabbibā
نُخَبِّبَ
nuḵabbiba
تُخَبِّبُوا
tuḵabbibū
يُخَبِّبُوا
yuḵabbibū
f تُخَبِّبِي
tuḵabbibī
تُخَبِّبَ
tuḵabbiba
تُخَبِّبَا
tuḵabbibā
تُخَبِّبْنَ
tuḵabbibna
يُخَبِّبْنَ
yuḵabbibna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخَبِّبْ
ʔuḵabbib
تُخَبِّبْ
tuḵabbib
يُخَبِّبْ
yuḵabbib
تُخَبِّبَا
tuḵabbibā
يُخَبِّبَا
yuḵabbibā
نُخَبِّبْ
nuḵabbib
تُخَبِّبُوا
tuḵabbibū
يُخَبِّبُوا
yuḵabbibū
f تُخَبِّبِي
tuḵabbibī
تُخَبِّبْ
tuḵabbib
تُخَبِّبَا
tuḵabbibā
تُخَبِّبْنَ
tuḵabbibna
يُخَبِّبْنَ
yuḵabbibna
imperative
الْأَمْر
m خَبِّبْ
ḵabbib
خَبِّبَا
ḵabbibā
خَبِّبُوا
ḵabbibū
f خَبِّبِي
ḵabbibī
خَبِّبْنَ
ḵabbibna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خُبِّبْتُ
ḵubbibtu
خُبِّبْتَ
ḵubbibta
خُبِّبَ
ḵubbiba
خُبِّبْتُمَا
ḵubbibtumā
خُبِّبَا
ḵubbibā
خُبِّبْنَا
ḵubbibnā
خُبِّبْتُمْ
ḵubbibtum
خُبِّبُوا
ḵubbibū
f خُبِّبْتِ
ḵubbibti
خُبِّبَتْ
ḵubbibat
خُبِّبَتَا
ḵubbibatā
خُبِّبْتُنَّ
ḵubbibtunna
خُبِّبْنَ
ḵubbibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخَبَّبُ
ʔuḵabbabu
تُخَبَّبُ
tuḵabbabu
يُخَبَّبُ
yuḵabbabu
تُخَبَّبَانِ
tuḵabbabāni
يُخَبَّبَانِ
yuḵabbabāni
نُخَبَّبُ
nuḵabbabu
تُخَبَّبُونَ
tuḵabbabūna
يُخَبَّبُونَ
yuḵabbabūna
f تُخَبَّبِينَ
tuḵabbabīna
تُخَبَّبُ
tuḵabbabu
تُخَبَّبَانِ
tuḵabbabāni
تُخَبَّبْنَ
tuḵabbabna
يُخَبَّبْنَ
yuḵabbabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخَبَّبَ
ʔuḵabbaba
تُخَبَّبَ
tuḵabbaba
يُخَبَّبَ
yuḵabbaba
تُخَبَّبَا
tuḵabbabā
يُخَبَّبَا
yuḵabbabā
نُخَبَّبَ
nuḵabbaba
تُخَبَّبُوا
tuḵabbabū
يُخَبَّبُوا
yuḵabbabū
f تُخَبَّبِي
tuḵabbabī
تُخَبَّبَ
tuḵabbaba
تُخَبَّبَا
tuḵabbabā
تُخَبَّبْنَ
tuḵabbabna
يُخَبَّبْنَ
yuḵabbabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخَبَّبْ
ʔuḵabbab
تُخَبَّبْ
tuḵabbab
يُخَبَّبْ
yuḵabbab
تُخَبَّبَا
tuḵabbabā
يُخَبَّبَا
yuḵabbabā
نُخَبَّبْ
nuḵabbab
تُخَبَّبُوا
tuḵabbabū
يُخَبَّبُوا
yuḵabbabū
f تُخَبَّبِي
tuḵabbabī
تُخَبَّبْ
tuḵabbab
تُخَبَّبَا
tuḵabbabā
تُخَبَّبْنَ
tuḵabbabna
يُخَبَّبْنَ
yuḵabbabna

Noun

خَبَب (ḵababm

  1. trot, amble, easy gallop; verbal noun of خَبَّ (ḵabba) (form I)

Declension

Declension of noun خَبَب (ḵabab)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal خَبَب
ḵabab
الْخَبَب
al-ḵabab
خَبَب
ḵabab
nominative خَبَبٌ
ḵababun
الْخَبَبُ
al-ḵababu
خَبَبُ
ḵababu
accusative خَبَبًا
ḵababan
الْخَبَبَ
al-ḵababa
خَبَبَ
ḵababa
genitive خَبَبٍ
ḵababin
الْخَبَبِ
al-ḵababi
خَبَبِ
ḵababi