صُفَف • (ṣufaf) f pl
Root |
---|
ص ف ف |
1 term |
From Arabic صَفَّفَ (ṣaffafa).
صفف • (ṣaffaf) II (non-past يصفف (yṣaffaf))
Conjugation of صفف | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | صفّفت (ṣaffaft) | صفّفتي (ṣaffafti) | صفّف (ṣaffaf) | صفّفنا (ṣaffafna) | صفّفتوا (ṣaffaftu) | صفّفوا (ṣaffefu) | |
f | صفّفت (ṣaffefāt) | |||||||
non-past | m | نصفّف (nṣaffaf) | تصفّف (tṣaffaf) | يصفّف (yṣaffaf) | نصفّفوا (nṣaffefu) | تصفّفوا (tṣaffefu) | يصفّفوا (yṣaffefu) | |
f | تصفّفي (tṣaffefi) | تصفّف (tṣaffaf) | ||||||
imperative | m | صفّف (ṣaffaf) | صفّفوا (ṣaffefu) | |||||
f | صفّفي (ṣaffefi) |