Root |
---|
ق ه ر (q h r) |
6 terms |
Derived from the active participle of قَهَرَ (qahara, “to conquer”).
قَاهِر • (qāhir) (feminine قَاهِرَة (qāhira), masculine plural قَاهِرُون (qāhirūn), feminine plural قَاهِرَات (qāhirāt))
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | قَاهِر qāhir |
الْقَاهِر al-qāhir |
قَاهِرَة qāhira |
الْقَاهِرَة al-qāhira |
Nominative | قَاهِرٌ qāhirun |
الْقَاهِرُ al-qāhiru |
قَاهِرَةٌ qāhiratun |
الْقَاهِرَةُ al-qāhiratu |
Accusative | قَاهِرًا qāhiran |
الْقَاهِرَ al-qāhira |
قَاهِرَةً qāhiratan |
الْقَاهِرَةَ al-qāhirata |
Genitive | قَاهِرٍ qāhirin |
الْقَاهِرِ al-qāhiri |
قَاهِرَةٍ qāhiratin |
الْقَاهِرَةِ al-qāhirati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | قَاهِرَيْن qāhirayn |
الْقَاهِرَيْن al-qāhirayn |
قَاهِرَتَيْن qāhiratayn |
الْقَاهِرَتَيْن al-qāhiratayn |
Nominative | قَاهِرَانِ qāhirāni |
الْقَاهِرَانِ al-qāhirāni |
قَاهِرَتَانِ qāhiratāni |
الْقَاهِرَتَانِ al-qāhiratāni |
Accusative | قَاهِرَيْنِ qāhirayni |
الْقَاهِرَيْنِ al-qāhirayni |
قَاهِرَتَيْنِ qāhiratayni |
الْقَاهِرَتَيْنِ al-qāhiratayni |
Genitive | قَاهِرَيْنِ qāhirayni |
الْقَاهِرَيْنِ al-qāhirayni |
قَاهِرَتَيْنِ qāhiratayni |
الْقَاهِرَتَيْنِ al-qāhiratayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
sound masculine plural | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | قَاهِرِين qāhirīn |
الْقَاهِرِين al-qāhirīn |
قَاهِرَات qāhirāt |
الْقَاهِرَات al-qāhirāt |
Nominative | قَاهِرُونَ qāhirūna |
الْقَاهِرُونَ al-qāhirūna |
قَاهِرَاتٌ qāhirātun |
الْقَاهِرَاتُ al-qāhirātu |
Accusative | قَاهِرِينَ qāhirīna |
الْقَاهِرِينَ al-qāhirīna |
قَاهِرَاتٍ qāhirātin |
الْقَاهِرَاتِ al-qāhirāti |
Genitive | قَاهِرِينَ qāhirīna |
الْقَاهِرِينَ al-qāhirīna |
قَاهِرَاتٍ qāhirātin |
الْقَاهِرَاتِ al-qāhirāti |