لاحظ

Arabic

Etymology

Morphologically from the root ل ح ظ (l-ḥ-ẓ).

Verb

لَاحَظَ • (lāḥaẓa) III, non-past يُلَاحِظُ‎ (yulāḥiẓu)

to notice

Conjugation

Conjugation of

لَاحَظَ

(form-III sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					مُلَاحَظَة mulāḥaẓa
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُلَاحِظ mulāḥiẓ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُلَاحَظ mulāḥaẓ
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لَاحَظْتُ lāḥaẓtu	لَاحَظْتَ lāḥaẓta	لَاحَظَ lāḥaẓa	لَاحَظْتُمَا lāḥaẓtumā	لَاحَظَا lāḥaẓā	لَاحَظْنَا lāḥaẓnā	لَاحَظْتُمْ lāḥaẓtum	لَاحَظُوا lāḥaẓū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	لَاحَظْتُ lāḥaẓtu	لَاحَظْتِ lāḥaẓti	لَاحَظَتْ lāḥaẓat	لَاحَظْتُمَا lāḥaẓtumā	لَاحَظَتَا lāḥaẓatā	لَاحَظْنَا lāḥaẓnā	لَاحَظْتُنَّ lāḥaẓtunna	لَاحَظْنَ lāḥaẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُلَاحِظُ ʔulāḥiẓu	تُلَاحِظُ tulāḥiẓu	يُلَاحِظُ yulāḥiẓu	تُلَاحِظَانِ tulāḥiẓāni	يُلَاحِظَانِ yulāḥiẓāni	نُلَاحِظُ nulāḥiẓu	تُلَاحِظُونَ tulāḥiẓūna	يُلَاحِظُونَ yulāḥiẓūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُلَاحِظُ ʔulāḥiẓu	تُلَاحِظِينَ tulāḥiẓīna	تُلَاحِظُ tulāḥiẓu	تُلَاحِظَانِ tulāḥiẓāni	تُلَاحِظَانِ tulāḥiẓāni	نُلَاحِظُ nulāḥiẓu	تُلَاحِظْنَ tulāḥiẓna	يُلَاحِظْنَ yulāḥiẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُلَاحِظَ ʔulāḥiẓa	تُلَاحِظَ tulāḥiẓa	يُلَاحِظَ yulāḥiẓa	تُلَاحِظَا tulāḥiẓā	يُلَاحِظَا yulāḥiẓā	نُلَاحِظَ nulāḥiẓa	تُلَاحِظُوا tulāḥiẓū	يُلَاحِظُوا yulāḥiẓū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُلَاحِظَ ʔulāḥiẓa	تُلَاحِظِي tulāḥiẓī	تُلَاحِظَ tulāḥiẓa	تُلَاحِظَا tulāḥiẓā	تُلَاحِظَا tulāḥiẓā	نُلَاحِظَ nulāḥiẓa	تُلَاحِظْنَ tulāḥiẓna	يُلَاحِظْنَ yulāḥiẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُلَاحِظْ ʔulāḥiẓ	تُلَاحِظْ tulāḥiẓ	يُلَاحِظْ yulāḥiẓ	تُلَاحِظَا tulāḥiẓā	يُلَاحِظَا yulāḥiẓā	نُلَاحِظْ nulāḥiẓ	تُلَاحِظُوا tulāḥiẓū	يُلَاحِظُوا yulāḥiẓū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُلَاحِظْ ʔulāḥiẓ	تُلَاحِظِي tulāḥiẓī	تُلَاحِظْ tulāḥiẓ	تُلَاحِظَا tulāḥiẓā	تُلَاحِظَا tulāḥiẓā	نُلَاحِظْ nulāḥiẓ	تُلَاحِظْنَ tulāḥiẓna	يُلَاحِظْنَ yulāḥiẓna
imperative الْأَمْر	m		لَاحِظْ lāḥiẓ		لَاحِظَا lāḥiẓā			لَاحِظُوا lāḥiẓū
imperative الْأَمْر	f		لَاحِظِي lāḥiẓī		لَاحِظَا lāḥiẓā			لَاحِظْنَ lāḥiẓna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لُوحِظْتُ lūḥiẓtu	لُوحِظْتَ lūḥiẓta	لُوحِظَ lūḥiẓa	لُوحِظْتُمَا lūḥiẓtumā	لُوحِظَا lūḥiẓā	لُوحِظْنَا lūḥiẓnā	لُوحِظْتُمْ lūḥiẓtum	لُوحِظُوا lūḥiẓū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	لُوحِظْتُ lūḥiẓtu	لُوحِظْتِ lūḥiẓti	لُوحِظَتْ lūḥiẓat	لُوحِظْتُمَا lūḥiẓtumā	لُوحِظَتَا lūḥiẓatā	لُوحِظْنَا lūḥiẓnā	لُوحِظْتُنَّ lūḥiẓtunna	لُوحِظْنَ lūḥiẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُلَاحَظُ ʔulāḥaẓu	تُلَاحَظُ tulāḥaẓu	يُلَاحَظُ yulāḥaẓu	تُلَاحَظَانِ tulāḥaẓāni	يُلَاحَظَانِ yulāḥaẓāni	نُلَاحَظُ nulāḥaẓu	تُلَاحَظُونَ tulāḥaẓūna	يُلَاحَظُونَ yulāḥaẓūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُلَاحَظُ ʔulāḥaẓu	تُلَاحَظِينَ tulāḥaẓīna	تُلَاحَظُ tulāḥaẓu	تُلَاحَظَانِ tulāḥaẓāni	تُلَاحَظَانِ tulāḥaẓāni	نُلَاحَظُ nulāḥaẓu	تُلَاحَظْنَ tulāḥaẓna	يُلَاحَظْنَ yulāḥaẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُلَاحَظَ ʔulāḥaẓa	تُلَاحَظَ tulāḥaẓa	يُلَاحَظَ yulāḥaẓa	تُلَاحَظَا tulāḥaẓā	يُلَاحَظَا yulāḥaẓā	نُلَاحَظَ nulāḥaẓa	تُلَاحَظُوا tulāḥaẓū	يُلَاحَظُوا yulāḥaẓū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُلَاحَظَ ʔulāḥaẓa	تُلَاحَظِي tulāḥaẓī	تُلَاحَظَ tulāḥaẓa	تُلَاحَظَا tulāḥaẓā	تُلَاحَظَا tulāḥaẓā	نُلَاحَظَ nulāḥaẓa	تُلَاحَظْنَ tulāḥaẓna	يُلَاحَظْنَ yulāḥaẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُلَاحَظْ ʔulāḥaẓ	تُلَاحَظْ tulāḥaẓ	يُلَاحَظْ yulāḥaẓ	تُلَاحَظَا tulāḥaẓā	يُلَاحَظَا yulāḥaẓā	نُلَاحَظْ nulāḥaẓ	تُلَاحَظُوا tulāḥaẓū	يُلَاحَظُوا yulāḥaẓū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُلَاحَظْ ʔulāḥaẓ	تُلَاحَظِي tulāḥaẓī	تُلَاحَظْ tulāḥaẓ	تُلَاحَظَا tulāḥaẓā	تُلَاحَظَا tulāḥaẓā	نُلَاحَظْ nulāḥaẓ	تُلَاحَظْنَ tulāḥaẓna	يُلَاحَظْنَ yulāḥaẓna

South Levantine Arabic

Root
ل ح ظ
2 terms

Etymology

Learned borrowing from Arabic لَاحَظَ (lāḥaẓa).

Pronunciation

IPA^(key): /laː.ħazˤ/,
Audio (al-Lidd) (file)

Verb

لاحظ • (lāḥaẓ) III (present بلاحظ (bilāḥeẓ))

to notice
Synonym: انتبه (intabah)

Conjugation

Conjugation of لاحظ (lāḥaẓ)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	لاحظت (lāḥaẓt)	لاحظت (lāḥaẓt)	لاحظ (lāḥaẓ)	لاحظنا (lāḥaẓna)	لاحظتو (lāḥaẓtu)	لاحظو (lāḥaẓu)
past	f	لاحظت (lāḥaẓt)	لاحظتي (lāḥaẓti)	لاحظت (lāḥaẓat)	لاحظنا (lāḥaẓna)	لاحظتو (lāḥaẓtu)	لاحظو (lāḥaẓu)
present	m	بلاحظ (balāḥeẓ)	بتلاحظ (bitlāḥeẓ)	بلاحظ (bilāḥeẓ)	منلاحظ (minlāḥeẓ)	بتلاحظو (bitlāḥẓu)	بلاحظو (bilāḥẓu)
present	f	بلاحظ (balāḥeẓ)	بتلاحظي (bitlāḥẓi)	بتلاحظ (bitlāḥeẓ)	منلاحظ (minlāḥeẓ)	بتلاحظو (bitlāḥẓu)	بلاحظو (bilāḥẓu)
subjunctive	m	الاحظ (alāḥeẓ)	تلاحظ (tlāḥeẓ)	يلاحظ (ylāḥeẓ)	نلاحظ (nlāḥeẓ)	تلاحظو (tlāḥẓu)	يلاحظو (ylāḥẓu)
subjunctive	f	الاحظ (alāḥeẓ)	تلاحظي (tlāḥẓi)	تلاحظ (tlāḥeẓ)	نلاحظ (nlāḥeẓ)	تلاحظو (tlāḥẓu)	يلاحظو (ylāḥẓu)
imperative	m		لاحظ (lāḥeẓ)			لاحظو (lāḥẓu)
imperative	f		لاحظي (lāḥẓi)			لاحظو (lāḥẓu)

لاحظ

Contents

Arabic

Etymology

Verb

Conjugation

South Levantine Arabic

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Wikious

Boobota

Sagapedia