From Proto-Indo-Aryan *átʰarwā, from Proto-Indo-Iranian *átʰarwā (“priest”) (compare Avestan 𐬁𐬚𐬭𐬀𐬎𐬎𐬀𐬥 (āθrauuan)); ultimate origin unknown. Some scholars suggest it derives from the BMAC substrate.
अथर्वन् • (átharvan) stem, m
Masculine an-stem declension of अथर्वन् (átharvan) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अथर्वा átharvā |
अथर्वाणौ / अथर्वाणा¹ átharvāṇau / átharvāṇā¹ |
अथर्वाणः átharvāṇaḥ |
Vocative | अथर्वन् átharvan |
अथर्वाणौ / अथर्वाणा¹ átharvāṇau / átharvāṇā¹ |
अथर्वाणः átharvāṇaḥ |
Accusative | अथर्वाणम् átharvāṇam |
अथर्वाणौ / अथर्वाणा¹ átharvāṇau / átharvāṇā¹ |
अथर्वणः átharvaṇaḥ |
Instrumental | अथर्वणा átharvaṇā |
अथर्वभ्याम् átharvabhyām |
अथर्वभिः átharvabhiḥ |
Dative | अथर्वणे átharvaṇe |
अथर्वभ्याम् átharvabhyām |
अथर्वभ्यः átharvabhyaḥ |
Ablative | अथर्वणः átharvaṇaḥ |
अथर्वभ्याम् átharvabhyām |
अथर्वभ्यः átharvabhyaḥ |
Genitive | अथर्वणः átharvaṇaḥ |
अथर्वणोः átharvaṇoḥ |
अथर्वणाम् átharvaṇām |
Locative | अथर्वणि / अथर्वन्¹ átharvaṇi / átharvan¹ |
अथर्वणोः átharvaṇoḥ |
अथर्वसु átharvasu |
Notes |
|
अथर्वन् • (átharvan) m
Masculine an-stem declension of अथर्वन् (átharvan) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अथर्वा átharvā |
अथर्वाणौ / अथर्वाणा¹ átharvāṇau / átharvāṇā¹ |
अथर्वाणः átharvāṇaḥ |
Vocative | अथर्वन् átharvan |
अथर्वाणौ / अथर्वाणा¹ átharvāṇau / átharvāṇā¹ |
अथर्वाणः átharvāṇaḥ |
Accusative | अथर्वाणम् átharvāṇam |
अथर्वाणौ / अथर्वाणा¹ átharvāṇau / átharvāṇā¹ |
अथर्वणः átharvaṇaḥ |
Instrumental | अथर्वणा átharvaṇā |
अथर्वभ्याम् átharvabhyām |
अथर्वभिः átharvabhiḥ |
Dative | अथर्वणे átharvaṇe |
अथर्वभ्याम् átharvabhyām |
अथर्वभ्यः átharvabhyaḥ |
Ablative | अथर्वणः átharvaṇaḥ |
अथर्वभ्याम् átharvabhyām |
अथर्वभ्यः átharvabhyaḥ |
Genitive | अथर्वणः átharvaṇaḥ |
अथर्वणोः átharvaṇoḥ |
अथर्वणाम् átharvaṇām |
Locative | अथर्वणि / अथर्वन्¹ átharvaṇi / átharvan¹ |
अथर्वणोः átharvaṇoḥ |
अथर्वसु átharvasu |
Notes |
|