Traditionally explained as अनु- (anu-, “after”) + स्तुभ् (stubh, “to praise; to utter a joyful sound”, root), literally “following in praise”, referring to the way it follows the three-pāda (8-syllable unit) गायत्री (gāyatrī) with its four pādas.
अनुष्टुभ् • (anuṣṭúbh) stem, f
Feminine root-stem declension of अनुष्टुभ् (anuṣṭúbh) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अनुष्टुप् / अनुष्टुक् anuṣṭúp / anuṣṭúk |
अनुष्टुभौ / अनुष्टुभा¹ anuṣṭúbhau / anuṣṭúbhā¹ |
अनुष्टुभः anuṣṭúbhaḥ |
Vocative | अनुष्टुप् ánuṣṭup |
अनुष्टुभौ / अनुष्टुभा¹ ánuṣṭubhau / ánuṣṭubhā¹ |
अनुष्टुभः ánuṣṭubhaḥ |
Accusative | अनुष्टुभम् anuṣṭúbham |
अनुष्टुभौ / अनुष्टुभा¹ anuṣṭúbhau / anuṣṭúbhā¹ |
अनुष्टुभः anuṣṭúbhaḥ |
Instrumental | अनुष्टुभा anuṣṭúbhā |
अनुष्टुब्भ्याम् / अनुष्टुग्भ्याम् anuṣṭúbbhyām / anuṣṭúgbhyām |
अनुष्टुब्भिः anuṣṭúbbhiḥ |
Dative | अनुष्टुभे anuṣṭúbhe |
अनुष्टुब्भ्याम् / अनुष्टुग्भ्याम् anuṣṭúbbhyām / anuṣṭúgbhyām |
अनुष्टुब्भ्यः anuṣṭúbbhyaḥ |
Ablative | अनुष्टुभः anuṣṭúbhaḥ |
अनुष्टुब्भ्याम् / अनुष्टुग्भ्याम् anuṣṭúbbhyām / anuṣṭúgbhyām |
अनुष्टुब्भ्यः anuṣṭúbbhyaḥ |
Genitive | अनुष्टुभः anuṣṭúbhaḥ |
अनुष्टुभोः anuṣṭúbhoḥ |
अनुष्टुभाम् anuṣṭúbhām |
Locative | अनुष्टुभि anuṣṭúbhi |
अनुष्टुभोः anuṣṭúbhoḥ |
अनुष्टुप्सु anuṣṭúpsu |
Notes |
|