Borrowed from Sanskrit अहंकार (ahaṃkāra).
अहङ्कार • (ahaṅkāra) ? (Newa Spelling 𑐀𑐴𑐒𑑂𑐎𑐵𑐬)
अहङ्कार m
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | अहङ्कारो (ahaṅkāro) | अहङ्कारा (ahaṅkārā) |
| Accusative (second) | अहङ्कारं (ahaṅkāraṃ) | अहङ्कारे (ahaṅkāre) |
| Instrumental (third) | अहङ्कारेन (ahaṅkārena) | अहङ्कारेहि (ahaṅkārehi) or अहङ्कारेभि (ahaṅkārebhi) |
| Dative (fourth) | अहङ्कारस्स (ahaṅkārassa) or अहङ्काराय (ahaṅkārāya) or अहङ्कारत्थं (ahaṅkāratthaṃ) | अहङ्कारानं (ahaṅkārānaṃ) |
| Ablative (fifth) | अहङ्कारस्मा (ahaṅkārasmā) or अहङ्कारम्हा (ahaṅkāramhā) or अहङ्कारा (ahaṅkārā) | अहङ्कारेहि (ahaṅkārehi) or अहङ्कारेभि (ahaṅkārebhi) |
| Genitive (sixth) | अहङ्कारस्स (ahaṅkārassa) | अहङ्कारानं (ahaṅkārānaṃ) |
| Locative (seventh) | अहङ्कारस्मिं (ahaṅkārasmiṃ) or अहङ्कारम्हि (ahaṅkāramhi) or अहङ्कारे (ahaṅkāre) | अहङ्कारेसु (ahaṅkāresu) |
| Vocative (calling) | अहङ्कार (ahaṅkāra) | अहङ्कारा (ahaṅkārā) |