आञ्चीत् • (āñcīt) third-singular indicative (aorist, root अञ्च्)
Aorist: आञ्चीत् (ā́ñcīt), आञ्चिष्ट (ā́ñciṣṭa) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | ||||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | ||
Indicative | |||||||
Third | आञ्चीत् ā́ñcīt |
आञ्चिष्टाम् ā́ñciṣṭām |
आञ्चिषुः ā́ñciṣuḥ |
आञ्चिष्ट ā́ñciṣṭa |
आञ्चिषाताम् ā́ñciṣātām |
आञ्चिषत ā́ñciṣata | |
Second | आञ्चीः ā́ñcīḥ |
आञ्चिष्टम् ā́ñciṣṭam |
आञ्चिष्ट ā́ñciṣṭa |
आञ्चिष्ठाः ā́ñciṣṭhāḥ |
आञ्चिषाथाम् ā́ñciṣāthām |
आञ्चिढ्वम् ā́ñciḍhvam | |
First | आञ्चिषम् ā́ñciṣam |
आञ्चिष्व ā́ñciṣva |
आञ्चिष्म ā́ñciṣma |
आञ्चिषि ā́ñciṣi |
आञ्चिष्वहि ā́ñciṣvahi |
आञ्चिष्महि ā́ñciṣmahi | |
Injunctive | |||||||
Third | अञ्चीत् áñcīt |
अञ्चिष्टाम् áñciṣṭām |
अञ्चिषुः áñciṣuḥ |
अञ्चिष्ट áñciṣṭa |
अञ्चिषाताम् áñciṣātām |
अञ्चिषत áñciṣata | |
Second | अञ्चीः áñcīḥ |
अञ्चिष्टम् áñciṣṭam |
अञ्चिष्ट áñciṣṭa |
अञ्चिष्ठाः áñciṣṭhāḥ |
अञ्चिषाथाम् áñciṣāthām |
अञ्चिढ्वम् áñciḍhvam | |
First | अञ्चिषम् áñciṣam |
अञ्चिष्व áñciṣva |
अञ्चिष्म áñciṣma |
अञ्चिषि áñciṣi |
अञ्चिष्वहि áñciṣvahi |
अञ्चिष्महि áñciṣmahi | |
Subjunctive | |||||||
Third | अञ्चिषत् / अञ्चिषति áñciṣat / áñciṣati |
अञ्चिषतः áñciṣataḥ |
अञ्चिषन् áñciṣan |
अञ्चिषते / अञ्चिषातै áñciṣate / áñciṣātai |
अञ्चिषैते áñciṣaite |
अञ्चिषन्त áñciṣanta | |
Second | अञ्चिषः / अञ्चिषसि áñciṣaḥ / áñciṣasi |
अञ्चिषथः áñciṣathaḥ |
अञ्चिषथ áñciṣatha |
अञ्चिषसे / अञ्चिषासै áñciṣase / áñciṣāsai |
अञ्चिषैथे áñciṣaithe |
अञ्चिषध्वे / अञ्चिषाध्वै áñciṣadhve / áñciṣādhvai | |
First | अञ्चिषाणि áñciṣāṇi |
अञ्चिषाव áñciṣāva |
अञ्चिषाम áñciṣāma |
अञ्चिषै áñciṣai |
अञ्चिषावहे áñciṣāvahe |
अञ्चिषामहे / अञ्चिषामहै áñciṣāmahe / áñciṣāmahai | |
Notes |
|