From Proto-Indo-European *h₂r̥-mo- (“arm”), a suffixed form of *h₂er- (“to fit; fix; put together”).
ईर्म • (īrmá) stem, m
| Masculine a-stem declension of ईर्म (īrmá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | ईर्मः īrmáḥ |
ईर्मौ / ईर्मा¹ īrmaú / īrmā́¹ |
ईर्माः / ईर्मासः¹ īrmā́ḥ / īrmā́saḥ¹ |
| Vocative | ईर्म ī́rma |
ईर्मौ / ईर्मा¹ ī́rmau / ī́rmā¹ |
ईर्माः / ईर्मासः¹ ī́rmāḥ / ī́rmāsaḥ¹ |
| Accusative | ईर्मम् īrmám |
ईर्मौ / ईर्मा¹ īrmaú / īrmā́¹ |
ईर्मान् īrmā́n |
| Instrumental | ईर्मेण īrméṇa |
ईर्माभ्याम् īrmā́bhyām |
ईर्मैः / ईर्मेभिः¹ īrmaíḥ / īrmébhiḥ¹ |
| Dative | ईर्माय īrmā́ya |
ईर्माभ्याम् īrmā́bhyām |
ईर्मेभ्यः īrmébhyaḥ |
| Ablative | ईर्मात् īrmā́t |
ईर्माभ्याम् īrmā́bhyām |
ईर्मेभ्यः īrmébhyaḥ |
| Genitive | ईर्मस्य īrmásya |
ईर्मयोः īrmáyoḥ |
ईर्माणाम् īrmā́ṇām |
| Locative | ईर्मे īrmé |
ईर्मयोः īrmáyoḥ |
ईर्मेषु īrméṣu |
| Notes |
| ||