उदित
उद्- (ud-, “up, above”) + इत (ita, past participle of इ (i, “to go”)), from Proto-Indo-European *h₁itós.
उदित • (údita) stem
Masculine a-stem declension of उदित (údita) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उदितः úditaḥ |
उदितौ / उदिता¹ úditau / úditā¹ |
उदिताः / उदितासः¹ úditāḥ / úditāsaḥ¹ |
Vocative | उदित údita |
उदितौ / उदिता¹ úditau / úditā¹ |
उदिताः / उदितासः¹ úditāḥ / úditāsaḥ¹ |
Accusative | उदितम् úditam |
उदितौ / उदिता¹ úditau / úditā¹ |
उदितान् úditān |
Instrumental | उदितेन úditena |
उदिताभ्याम् úditābhyām |
उदितैः / उदितेभिः¹ úditaiḥ / úditebhiḥ¹ |
Dative | उदिताय úditāya |
उदिताभ्याम् úditābhyām |
उदितेभ्यः úditebhyaḥ |
Ablative | उदितात् úditāt |
उदिताभ्याम् úditābhyām |
उदितेभ्यः úditebhyaḥ |
Genitive | उदितस्य úditasya |
उदितयोः úditayoḥ |
उदितानाम् úditānām |
Locative | उदिते údite |
उदितयोः úditayoḥ |
उदितेषु úditeṣu |
Notes |
|
Feminine ā-stem declension of उदिता (úditā) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उदिता úditā |
उदिते údite |
उदिताः úditāḥ |
Vocative | उदिते údite |
उदिते údite |
उदिताः úditāḥ |
Accusative | उदिताम् úditām |
उदिते údite |
उदिताः úditāḥ |
Instrumental | उदितया / उदिता¹ úditayā / úditā¹ |
उदिताभ्याम् úditābhyām |
उदिताभिः úditābhiḥ |
Dative | उदितायै úditāyai |
उदिताभ्याम् úditābhyām |
उदिताभ्यः úditābhyaḥ |
Ablative | उदितायाः / उदितायै² úditāyāḥ / úditāyai² |
उदिताभ्याम् úditābhyām |
उदिताभ्यः úditābhyaḥ |
Genitive | उदितायाः / उदितायै² úditāyāḥ / úditāyai² |
उदितयोः úditayoḥ |
उदितानाम् úditānām |
Locative | उदितायाम् úditāyām |
उदितयोः úditayoḥ |
उदितासु úditāsu |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of उदित (údita) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उदितम् úditam |
उदिते údite |
उदितानि / उदिता¹ úditāni / úditā¹ |
Vocative | उदित údita |
उदिते údite |
उदितानि / उदिता¹ úditāni / úditā¹ |
Accusative | उदितम् úditam |
उदिते údite |
उदितानि / उदिता¹ úditāni / úditā¹ |
Instrumental | उदितेन úditena |
उदिताभ्याम् úditābhyām |
उदितैः / उदितेभिः¹ úditaiḥ / úditebhiḥ¹ |
Dative | उदिताय úditāya |
उदिताभ्याम् úditābhyām |
उदितेभ्यः úditebhyaḥ |
Ablative | उदितात् úditāt |
उदिताभ्याम् úditābhyām |
उदितेभ्यः úditebhyaḥ |
Genitive | उदितस्य úditasya |
उदितयोः úditayoḥ |
उदितानाम् úditānām |
Locative | उदिते údite |
उदितयोः úditayoḥ |
उदितेषु úditeṣu |
Notes |
|
Past participle of वद् (vad, “to speak”).
उदित • (uditá) stem
Masculine a-stem declension of उदित (uditá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उदितः uditáḥ |
उदितौ / उदिता¹ uditaú / uditā́¹ |
उदिताः / उदितासः¹ uditā́ḥ / uditā́saḥ¹ |
Vocative | उदित údita |
उदितौ / उदिता¹ úditau / úditā¹ |
उदिताः / उदितासः¹ úditāḥ / úditāsaḥ¹ |
Accusative | उदितम् uditám |
उदितौ / उदिता¹ uditaú / uditā́¹ |
उदितान् uditā́n |
Instrumental | उदितेन uditéna |
उदिताभ्याम् uditā́bhyām |
उदितैः / उदितेभिः¹ uditaíḥ / uditébhiḥ¹ |
Dative | उदिताय uditā́ya |
उदिताभ्याम् uditā́bhyām |
उदितेभ्यः uditébhyaḥ |
Ablative | उदितात् uditā́t |
उदिताभ्याम् uditā́bhyām |
उदितेभ्यः uditébhyaḥ |
Genitive | उदितस्य uditásya |
उदितयोः uditáyoḥ |
उदितानाम् uditā́nām |
Locative | उदिते udité |
उदितयोः uditáyoḥ |
उदितेषु uditéṣu |
Notes |
|
Feminine ā-stem declension of उदिता (uditā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उदिता uditā́ |
उदिते udité |
उदिताः uditā́ḥ |
Vocative | उदिते údite |
उदिते údite |
उदिताः úditāḥ |
Accusative | उदिताम् uditā́m |
उदिते udité |
उदिताः uditā́ḥ |
Instrumental | उदितया / उदिता¹ uditáyā / uditā́¹ |
उदिताभ्याम् uditā́bhyām |
उदिताभिः uditā́bhiḥ |
Dative | उदितायै uditā́yai |
उदिताभ्याम् uditā́bhyām |
उदिताभ्यः uditā́bhyaḥ |
Ablative | उदितायाः / उदितायै² uditā́yāḥ / uditā́yai² |
उदिताभ्याम् uditā́bhyām |
उदिताभ्यः uditā́bhyaḥ |
Genitive | उदितायाः / उदितायै² uditā́yāḥ / uditā́yai² |
उदितयोः uditáyoḥ |
उदितानाम् uditā́nām |
Locative | उदितायाम् uditā́yām |
उदितयोः uditáyoḥ |
उदितासु uditā́su |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of उदित (uditá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उदितम् uditám |
उदिते udité |
उदितानि / उदिता¹ uditā́ni / uditā́¹ |
Vocative | उदित údita |
उदिते údite |
उदितानि / उदिता¹ úditāni / úditā¹ |
Accusative | उदितम् uditám |
उदिते udité |
उदितानि / उदिता¹ uditā́ni / uditā́¹ |
Instrumental | उदितेन uditéna |
उदिताभ्याम् uditā́bhyām |
उदितैः / उदितेभिः¹ uditaíḥ / uditébhiḥ¹ |
Dative | उदिताय uditā́ya |
उदिताभ्याम् uditā́bhyām |
उदितेभ्यः uditébhyaḥ |
Ablative | उदितात् uditā́t |
उदिताभ्याम् uditā́bhyām |
उदितेभ्यः uditébhyaḥ |
Genitive | उदितस्य uditásya |
उदितयोः uditáyoḥ |
उदितानाम् uditā́nām |
Locative | उदिते udité |
उदितयोः uditáyoḥ |
उदितेषु uditéṣu |
Notes |
|