From करिन् (karin) + कणा (kaṇā).
करिकणा • (karikaṇā) stem, f
Feminine ā-stem declension of करिकणा (karikaṇā) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करिकणा karikaṇā |
करिकणे karikaṇe |
करिकणाः karikaṇāḥ |
Vocative | करिकणे karikaṇe |
करिकणे karikaṇe |
करिकणाः karikaṇāḥ |
Accusative | करिकणाम् karikaṇām |
करिकणे karikaṇe |
करिकणाः karikaṇāḥ |
Instrumental | करिकणया / करिकणा¹ karikaṇayā / karikaṇā¹ |
करिकणाभ्याम् karikaṇābhyām |
करिकणाभिः karikaṇābhiḥ |
Dative | करिकणायै karikaṇāyai |
करिकणाभ्याम् karikaṇābhyām |
करिकणाभ्यः karikaṇābhyaḥ |
Ablative | करिकणायाः / करिकणायै² karikaṇāyāḥ / karikaṇāyai² |
करिकणाभ्याम् karikaṇābhyām |
करिकणाभ्यः karikaṇābhyaḥ |
Genitive | करिकणायाः / करिकणायै² karikaṇāyāḥ / karikaṇāyai² |
करिकणयोः karikaṇayoḥ |
करिकणानाम् karikaṇānām |
Locative | करिकणायाम् karikaṇāyām |
करिकणयोः karikaṇayoḥ |
करिकणासु karikaṇāsu |
Notes |
|