From करिन् (karin) + कुम्भ (kumbha).
करिकुम्भ • (karikumbha) stem, m
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | करिकुम्भः (karikumbhaḥ) | करिकुम्भौ (karikumbhau) करिकुम्भा¹ (karikumbhā¹) |
करिकुम्भाः (karikumbhāḥ) करिकुम्भासः¹ (karikumbhāsaḥ¹) |
| vocative | करिकुम्भ (karikumbha) | करिकुम्भौ (karikumbhau) करिकुम्भा¹ (karikumbhā¹) |
करिकुम्भाः (karikumbhāḥ) करिकुम्भासः¹ (karikumbhāsaḥ¹) |
| accusative | करिकुम्भम् (karikumbham) | करिकुम्भौ (karikumbhau) करिकुम्भा¹ (karikumbhā¹) |
करिकुम्भान् (karikumbhān) |
| instrumental | करिकुम्भेण (karikumbheṇa) | करिकुम्भाभ्याम् (karikumbhābhyām) | करिकुम्भैः (karikumbhaiḥ) करिकुम्भेभिः¹ (karikumbhebhiḥ¹) |
| dative | करिकुम्भाय (karikumbhāya) | करिकुम्भाभ्याम् (karikumbhābhyām) | करिकुम्भेभ्यः (karikumbhebhyaḥ) |
| ablative | करिकुम्भात् (karikumbhāt) | करिकुम्भाभ्याम् (karikumbhābhyām) | करिकुम्भेभ्यः (karikumbhebhyaḥ) |
| genitive | करिकुम्भस्य (karikumbhasya) | करिकुम्भयोः (karikumbhayoḥ) | करिकुम्भाणाम् (karikumbhāṇām) |
| locative | करिकुम्भे (karikumbhe) | करिकुम्भयोः (karikumbhayoḥ) | करिकुम्भेषु (karikumbheṣu) |