करिमुख

Sanskrit

From करिन् (karin) +‎ मुख (mukha).

करिमुख • (karimukha) stem, m

Masculine a-stem declension of करिमुख (karimukha)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	करिमुखः karimukhaḥ	करिमुखौ / करिमुखा¹ karimukhau / karimukhā¹	करिमुखाः / करिमुखासः¹ karimukhāḥ / karimukhāsaḥ¹
Vocative	करिमुख karimukha	करिमुखौ / करिमुखा¹ karimukhau / karimukhā¹	करिमुखाः / करिमुखासः¹ karimukhāḥ / karimukhāsaḥ¹
Accusative	करिमुखम् karimukham	करिमुखौ / करिमुखा¹ karimukhau / karimukhā¹	करिमुखान् karimukhān
Instrumental	करिमुखेण karimukheṇa	करिमुखाभ्याम् karimukhābhyām	करिमुखैः / करिमुखेभिः¹ karimukhaiḥ / karimukhebhiḥ¹
Dative	करिमुखाय karimukhāya	करिमुखाभ्याम् karimukhābhyām	करिमुखेभ्यः karimukhebhyaḥ
Ablative	करिमुखात् karimukhāt	करिमुखाभ्याम् karimukhābhyām	करिमुखेभ्यः karimukhebhyaḥ
Genitive	करिमुखस्य karimukhasya	करिमुखयोः karimukhayoḥ	करिमुखाणाम् karimukhāṇām
Locative	करिमुखे karimukhe	करिमुखयोः karimukhayoḥ	करिमुखेषु karimukheṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) “करिमुख”, in A Sanskrit–English Dictionary, , new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 254.