कस्तीर

Sanskrit

Borrowed from Ancient Greek κασσίτερος (kassíteros, “tin”), perhaps via an Arabic قَصْدِير (qaṣdīr) intermediary.

कस्तीर • (kastīra) stem, n

Neuter a-stem declension of कस्तीर (kastīra)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कस्तीरम् kastīram	कस्तीरे kastīre	कस्तीराणि / कस्तीरा¹ kastīrāṇi / kastīrā¹
Vocative	कस्तीर kastīra	कस्तीरे kastīre	कस्तीराणि / कस्तीरा¹ kastīrāṇi / kastīrā¹
Accusative	कस्तीरम् kastīram	कस्तीरे kastīre	कस्तीराणि / कस्तीरा¹ kastīrāṇi / kastīrā¹
Instrumental	कस्तीरेण kastīreṇa	कस्तीराभ्याम् kastīrābhyām	कस्तीरैः / कस्तीरेभिः¹ kastīraiḥ / kastīrebhiḥ¹
Dative	कस्तीराय kastīrāya	कस्तीराभ्याम् kastīrābhyām	कस्तीरेभ्यः kastīrebhyaḥ
Ablative	कस्तीरात् kastīrāt	कस्तीराभ्याम् kastīrābhyām	कस्तीरेभ्यः kastīrebhyaḥ
Genitive	कस्तीरस्य kastīrasya	कस्तीरयोः kastīrayoḥ	कस्तीराणाम् kastīrāṇām
Locative	कस्तीरे kastīre	कस्तीरयोः kastīrayoḥ	कस्तीरेषु kastīreṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) “कस्तीर”, in A Sanskrit–English Dictionary, , new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 266/2.
Mayrhofer, Manfred (2001) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎ (in German), volume 3, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 79