An onomatopoeic word evocative of a dog's barking, possibly borrowed from a substrate language.
कुर्कुर • (kurkura) stem, m
Masculine a-stem declension of कुर्कुर (kurkura) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | कुर्कुरः kurkuraḥ |
कुर्कुरौ / कुर्कुरा¹ kurkurau / kurkurā¹ |
कुर्कुराः / कुर्कुरासः¹ kurkurāḥ / kurkurāsaḥ¹ |
Vocative | कुर्कुर kurkura |
कुर्कुरौ / कुर्कुरा¹ kurkurau / kurkurā¹ |
कुर्कुराः / कुर्कुरासः¹ kurkurāḥ / kurkurāsaḥ¹ |
Accusative | कुर्कुरम् kurkuram |
कुर्कुरौ / कुर्कुरा¹ kurkurau / kurkurā¹ |
कुर्कुरान् kurkurān |
Instrumental | कुर्कुरेण kurkureṇa |
कुर्कुराभ्याम् kurkurābhyām |
कुर्कुरैः / कुर्कुरेभिः¹ kurkuraiḥ / kurkurebhiḥ¹ |
Dative | कुर्कुराय kurkurāya |
कुर्कुराभ्याम् kurkurābhyām |
कुर्कुरेभ्यः kurkurebhyaḥ |
Ablative | कुर्कुरात् kurkurāt |
कुर्कुराभ्याम् kurkurābhyām |
कुर्कुरेभ्यः kurkurebhyaḥ |
Genitive | कुर्कुरस्य kurkurasya |
कुर्कुरयोः kurkurayoḥ |
कुर्कुराणाम् kurkurāṇām |
Locative | कुर्कुरे kurkure |
कुर्कुरयोः kurkurayoḥ |
कुर्कुरेषु kurkureṣu |
Notes |
|