चर्मन् (carman, “skin, hide”) + कार (kāra, “smith”).
चर्मकार • (carmakāra) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | चर्मकारः (carmakāraḥ) | चर्मकारौ (carmakārau) चर्मकारा¹ (carmakārā¹) |
चर्मकाराः (carmakārāḥ) चर्मकारासः¹ (carmakārāsaḥ¹) |
vocative | चर्मकार (carmakāra) | चर्मकारौ (carmakārau) चर्मकारा¹ (carmakārā¹) |
चर्मकाराः (carmakārāḥ) चर्मकारासः¹ (carmakārāsaḥ¹) |
accusative | चर्मकारम् (carmakāram) | चर्मकारौ (carmakārau) चर्मकारा¹ (carmakārā¹) |
चर्मकारान् (carmakārān) |
instrumental | चर्मकारेण (carmakāreṇa) | चर्मकाराभ्याम् (carmakārābhyām) | चर्मकारैः (carmakāraiḥ) चर्मकारेभिः¹ (carmakārebhiḥ¹) |
dative | चर्मकाराय (carmakārāya) | चर्मकाराभ्याम् (carmakārābhyām) | चर्मकारेभ्यः (carmakārebhyaḥ) |
ablative | चर्मकारात् (carmakārāt) | चर्मकाराभ्याम् (carmakārābhyām) | चर्मकारेभ्यः (carmakārebhyaḥ) |
genitive | चर्मकारस्य (carmakārasya) | चर्मकारयोः (carmakārayoḥ) | चर्मकाराणाम् (carmakārāṇām) |
locative | चर्मकारे (carmakāre) | चर्मकारयोः (carmakārayoḥ) | चर्मकारेषु (carmakāreṣu) |