Derived from Proto-Indo-European *ǵénh₁trih₂ in the strong cases, and cognate to Latin genitrīx, genetrīx, Ancient Greek γενέτειρα (genéteira). Doublet of जात्री (jātrī́), derived from the oblique cases.
जनित्री • (jánitrī) stem, f
| Feminine ī-stem declension of जनित्री (jánitrī) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जनित्री jánitrī |
जनित्र्यौ / जनित्री¹ jánitryau / jánitrī¹ |
जनित्र्यः / जनित्रीः¹ jánitryaḥ / jánitrīḥ¹ |
| Vocative | जनित्रि jánitri |
जनित्र्यौ / जनित्री¹ jánitryau / jánitrī¹ |
जनित्र्यः / जनित्रीः¹ jánitryaḥ / jánitrīḥ¹ |
| Accusative | जनित्रीम् jánitrīm |
जनित्र्यौ / जनित्री¹ jánitryau / jánitrī¹ |
जनित्रीः jánitrīḥ |
| Instrumental | जनित्र्या jánitryā |
जनित्रीभ्याम् jánitrībhyām |
जनित्रीभिः jánitrībhiḥ |
| Dative | जनित्र्यै jánitryai |
जनित्रीभ्याम् jánitrībhyām |
जनित्रीभ्यः jánitrībhyaḥ |
| Ablative | जनित्र्याः / जनित्र्यै² jánitryāḥ / jánitryai² |
जनित्रीभ्याम् jánitrībhyām |
जनित्रीभ्यः jánitrībhyaḥ |
| Genitive | जनित्र्याः / जनित्र्यै² jánitryāḥ / jánitryai² |
जनित्र्योः jánitryoḥ |
जनित्रीणाम् jánitrīṇām |
| Locative | जनित्र्याम् jánitryām |
जनित्र्योः jánitryoḥ |
जनित्रीषु jánitrīṣu |
| Notes |
| ||