तताप • (tatā́pa) third-singular indicative (perfect, root तप्)
Perfect: तताप (tatā́pa), तेपे (tepé) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | ||||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | ||
Indicative | |||||||
Third | तताप tatā́pa |
तेपतुः tepátuḥ |
तेपुः tepúḥ |
तेपे tepé |
तेपाते tepā́te |
तेपिरे tepiré | |
Second | ततप्थ / तेपिथ¹ tatáptha / tepithá¹ |
तेपथुः tepáthuḥ |
तेप tepá |
तेपिषे tepiṣé |
तेपाथे tepā́the |
तेपिध्वे tepidhvé | |
First | ततप / तताप¹ tatápa / tatā́pa¹ |
तेपिव tepivá |
तेपिम tepimá |
तेपे tepé |
तेपिवहे tepiváhe |
तेपिमहे tepimáhe | |
Participles | |||||||
तेपिवांस् tepivā́ṃs |
तेपान tepāná | ||||||
Notes |
|