From Proto-Indo-Aryan *stastáHa, from Proto-Indo-Iranian *stastáHa, from Proto-Indo-European *ste-stóh₂-e, from *steh₂-.
तस्थौ • (tastháu) third-singular indicative (perfect, root स्था)
Perfect: तस्थौ (tasthaú), तस्थे (tasthé) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | ||||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | ||
Indicative | |||||||
Third | तस्थौ tasthaú |
तस्थतुः tasthátuḥ |
तस्थुः tasthúḥ |
तस्थे tasthé |
तस्थाते tasthā́te |
तस्थिरे tasthiré | |
Second | तस्थाथ / तस्थिथ¹ tasthā́tha / tasthithá¹ |
तस्थथुः tastháthuḥ |
तस्थ tasthá |
तस्थिषे tasthiṣé |
तस्थाथे tasthā́the |
तस्थिध्वे tasthidhvé | |
First | तस्थौ tasthaú |
तस्थिव tasthivá |
तस्थिम tasthimá |
तस्थे tasthé |
तस्थिवहे tasthiváhe |
तस्थिमहे tasthimáhe | |
Participles | |||||||
तस्थिवांस् tasthivā́ṃs |
तस्थान tasthāná | ||||||
Notes |
|