Borrowed from Sanskrit त्रिशूल (triśūla).
त्रिशूल • (triśūl) m
Compound of त्रि (trí, “three”) + शूल (śū́la, “spear”)
त्रिशूल • (triśū́la) stem, n
Neuter a-stem declension of त्रिशूल (triśū́la) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | त्रिशूलम् triśū́lam |
त्रिशूले triśū́le |
त्रिशूलानि / त्रिशूला¹ triśū́lāni / triśū́lā¹ |
Vocative | त्रिशूल tríśūla |
त्रिशूले tríśūle |
त्रिशूलानि / त्रिशूला¹ tríśūlāni / tríśūlā¹ |
Accusative | त्रिशूलम् triśū́lam |
त्रिशूले triśū́le |
त्रिशूलानि / त्रिशूला¹ triśū́lāni / triśū́lā¹ |
Instrumental | त्रिशूलेन triśū́lena |
त्रिशूलाभ्याम् triśū́lābhyām |
त्रिशूलैः / त्रिशूलेभिः¹ triśū́laiḥ / triśū́lebhiḥ¹ |
Dative | त्रिशूलाय triśū́lāya |
त्रिशूलाभ्याम् triśū́lābhyām |
त्रिशूलेभ्यः triśū́lebhyaḥ |
Ablative | त्रिशूलात् triśū́lāt |
त्रिशूलाभ्याम् triśū́lābhyām |
त्रिशूलेभ्यः triśū́lebhyaḥ |
Genitive | त्रिशूलस्य triśū́lasya |
त्रिशूलयोः triśū́layoḥ |
त्रिशूलानाम् triśū́lānām |
Locative | त्रिशूले triśū́le |
त्रिशूलयोः triśū́layoḥ |
त्रिशूलेषु triśū́leṣu |
Notes |
|