From Proto-Indo-Iranian *dánštram, from Proto-Indo-European *denḱ-trom, from *denḱ- (“to bite”) + *-trom (suffix denoting a tool or an intrument for an action). Cognate with Avestan 𐬙𐬌𐬲𐬌-𐬛𐬄𐬯𐬙𐬭𐬀 (tiži-dąstra, “having sharp teeth”).
दंष्ट्र • (dáṃṣṭra) stem, m
Masculine a-stem declension of दंष्ट्र (dáṃṣṭra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दंष्ट्रः dáṃṣṭraḥ |
दंष्ट्रौ / दंष्ट्रा¹ dáṃṣṭrau / dáṃṣṭrā¹ |
दंष्ट्राः / दंष्ट्रासः¹ dáṃṣṭrāḥ / dáṃṣṭrāsaḥ¹ |
Vocative | दंष्ट्र dáṃṣṭra |
दंष्ट्रौ / दंष्ट्रा¹ dáṃṣṭrau / dáṃṣṭrā¹ |
दंष्ट्राः / दंष्ट्रासः¹ dáṃṣṭrāḥ / dáṃṣṭrāsaḥ¹ |
Accusative | दंष्ट्रम् dáṃṣṭram |
दंष्ट्रौ / दंष्ट्रा¹ dáṃṣṭrau / dáṃṣṭrā¹ |
दंष्ट्रान् dáṃṣṭrān |
Instrumental | दंष्ट्रेण dáṃṣṭreṇa |
दंष्ट्राभ्याम् dáṃṣṭrābhyām |
दंष्ट्रैः / दंष्ट्रेभिः¹ dáṃṣṭraiḥ / dáṃṣṭrebhiḥ¹ |
Dative | दंष्ट्राय dáṃṣṭrāya |
दंष्ट्राभ्याम् dáṃṣṭrābhyām |
दंष्ट्रेभ्यः dáṃṣṭrebhyaḥ |
Ablative | दंष्ट्रात् dáṃṣṭrāt |
दंष्ट्राभ्याम् dáṃṣṭrābhyām |
दंष्ट्रेभ्यः dáṃṣṭrebhyaḥ |
Genitive | दंष्ट्रस्य dáṃṣṭrasya |
दंष्ट्रयोः dáṃṣṭrayoḥ |
दंष्ट्राणाम् dáṃṣṭrāṇām |
Locative | दंष्ट्रे dáṃṣṭre |
दंष्ट्रयोः dáṃṣṭrayoḥ |
दंष्ट्रेषु dáṃṣṭreṣu |
Notes |
|