From the root पराशॄ (parāśṝ, “to crush, destroy”).
पराशर • (parāśará) stem, m
| Masculine a-stem declension of पराशर (parāśara) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | पराशरः parāśaraḥ |
पराशरौ / पराशरा¹ parāśarau / parāśarā¹ |
पराशराः / पराशरासः¹ parāśarāḥ / parāśarāsaḥ¹ |
| Vocative | पराशर parāśara |
पराशरौ / पराशरा¹ parāśarau / parāśarā¹ |
पराशराः / पराशरासः¹ parāśarāḥ / parāśarāsaḥ¹ |
| Accusative | पराशरम् parāśaram |
पराशरौ / पराशरा¹ parāśarau / parāśarā¹ |
पराशरान् parāśarān |
| Instrumental | पराशरेण parāśareṇa |
पराशराभ्याम् parāśarābhyām |
पराशरैः / पराशरेभिः¹ parāśaraiḥ / parāśarebhiḥ¹ |
| Dative | पराशराय parāśarāya |
पराशराभ्याम् parāśarābhyām |
पराशरेभ्यः parāśarebhyaḥ |
| Ablative | पराशरात् parāśarāt |
पराशराभ्याम् parāśarābhyām |
पराशरेभ्यः parāśarebhyaḥ |
| Genitive | पराशरस्य parāśarasya |
पराशरयोः parāśarayoḥ |
पराशराणाम् parāśarāṇām |
| Locative | पराशरे parāśare |
पराशरयोः parāśarayoḥ |
पराशरेषु parāśareṣu |
| Notes |
| ||