(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
परीमन् • (párīman) stem, n (root पॄ)
Neuter an-stem declension of परीमन् (párīman) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | परीम párīma |
परीम्णी / परीमणी párīmṇī / párīmaṇī |
परीमाणि / परीम¹ / परीमा¹ párīmāṇi / párīma¹ / párīmā¹ |
Vocative | परीमन् / परीम párīman / párīma |
परीम्णी / परीमणी párīmṇī / párīmaṇī |
परीमाणि / परीम¹ / परीमा¹ párīmāṇi / párīma¹ / párīmā¹ |
Accusative | परीम párīma |
परीम्णी / परीमणी párīmṇī / párīmaṇī |
परीमाणि / परीम¹ / परीमा¹ párīmāṇi / párīma¹ / párīmā¹ |
Instrumental | परीम्णा párīmṇā |
परीमभ्याम् párīmabhyām |
परीमभिः párīmabhiḥ |
Dative | परीम्णे párīmṇe |
परीमभ्याम् párīmabhyām |
परीमभ्यः párīmabhyaḥ |
Ablative | परीम्णः párīmṇaḥ |
परीमभ्याम् párīmabhyām |
परीमभ्यः párīmabhyaḥ |
Genitive | परीम्णः párīmṇaḥ |
परीम्णोः párīmṇoḥ |
परीम्णाम् párīmṇām |
Locative | परीम्णि / परीमणि / परीमन्¹ párīmṇi / párīmaṇi / párīman¹ |
परीम्णोः párīmṇoḥ |
परीमसु párīmasu |
Notes |
|